نتایج کوتاه مدت درمان شکستگییهای ناپایدار استابولوم به روش جراحی و غیرجراحی

پیش زمینه: شکستگی های استابولوم جزو شکستگی های شایع می باشند و چالش های زیادی در استفاده از دو روش جراحی و غیرجراحی برای درمان وجود دارد. با توجه به اینکه درمان نادرست این شکستگی ها می تواند عوارض زیادی برای بیمار داشته باشد، هدف از این مطالعه، مقایسه نتایج درمان شکستگی های بی ثبات استابولوم به دو روش جراحی و غیرجراحی بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه گذشته نگر، ۴۰ بیمار با شکستگی بی ثبات استابولوم که طی سال های ۸۶-۱۳۸۴ در یک مرکز آموزشی درمانی مشهد درمان شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن بیماران ۳۴/۵ سال (۵۰-۲۰ سال) بود. بیماران به دو گروه ۲۰ نفره جراحی و غیرجراحی تقسیم شدند. سن، جنس، نوع و مکانیسم شکستگی، صدمات همراه، زمان جوش خوردن رادیولوژیک، ترومبوز وریدهای عمقی، استخوان سازی نابجا، آسیب های عصبی، آمبولی چربی، دامنه حرکتی مفصل هیپ، هزینه و رضایت مندی بیماران با سیستم نمره دهی «هاریس» بررسی گردید.یافته ها: نتایج نشان داد بین عملکرد دو گروه درمان جراحی و غیرجراحی تفاوت معنی داری وجود نداشت. اگرچه میزان استخوان سازی نابجا و آسیب های عصبی بعد از عمل در گروه جراحی بیشتر بود ولی تفاوت آنها معنی دار نبود. در مرحله پیگیری زمان جوش خوردن رادیولوژیک در گروه غیرجراحی کمتر، و هزینه ها در گروه غیرجراحی به طور معنی داری بیشتر بود (۰/۰۱>p < /em>)نتیجه گیری: درمان جراحی شکستگی های استابولوم به شرایط خاصی نیاز دارد. وجود جراح با تجربه، تجهیزات لازم، اتاق عمل مناسب و ... جهت حصول جااندازی آناتومیک بدون جابه جایی مفصل هیپ، و نیز برای اعمال بازسازی بعدی و افزایش عملکرد بیمار ضروری است.

کلیدواژه ها:

استابولوم ، شکستگی های استخوان ، پیامد درمان