ثابت کردن شکستگی تنه استخوان بازو به روش کمتر تهاجمی

۴پیش زمینه: روش های مختلفی برای درمان شکستگی تنه استخوان بازو وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج تثبیت این شکستگی ها به روش کمتر تهاجمی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه آینده نگر، ۱۰ بیمار (۷ مرد، ۳ زن) دچار شکستگی تروماتیک تنه استخوان بازو بررسی شدند. میانگین سنی بیماران ۹/۸±۳۱/۷سال (۵۱-۱۶ سال) بود. براساس طبقه بندی OTA، یک بیمار دچار شکستگی A۱، دو بیمار A۲، سه بیمار A۳، سه بیمار B۲ و یک بیمار C۲ بودند. میانگین فاصله شکستگی از آرنج ۳/۱۱±۷/۷ سانتی متر (۱۳-۴/۵ سانتی متر) بود. دو بیمار دچار له شدگی عصب رادیال بودند. بیماران با استفاده از روش کمتر تهاجمی درمان شدند. کارآیی شانه و آرنج با دو معیار نمره دهی شانه دانشگاه کالیفرنیا- لوس آنجلس (UCLA) و آرنج مایو (MEPS) ارزیابی شد. میانگین زمان پیگیری ۹ ماه بود.یافته ها: میانگین زاویه دو قطعه بعد از جوش خوردن ۳/۲±۷/۷ درجه بود. در تمامی بیماران میزان چرخش طبیعی بود و کوتاهی قد دیده نشد. یک  بیمار دچار تاخیر جوش خوردگی شد و در نتیجه به پیوند استخوان نیاز پیدا کرد. میانگین نمرات کارآیی شانه و آرنج به ترتیب ۱/۲±۳۴/۲و ۶/۳±۹۷ بود.  در هیچ یک از بیماران آسیب عصب رادیال دیده نشد و دو بیمار دچار له شدگی عصب رادیال نیز پس از ۴ و ۴/۵ ماه بهبود یافتند.نتیجه گیری: روش کمتر تهاجمی باعث آسیب اندک بافت نرم می شود. این روش با میزان جوش خوردگی بالا و عوارض کمتری همراه است و می توان از آن در درمان شکستگی های تنه استخوان بازو استفاده کرد.