توان بالقوه پتانسیل پسماندهای لیگنوسلولزی جهت تغدیه صنایع چوب وکاغذ در مسیر توسعه پایدار کشور

با افزایش تولید کشاورزی و صنعتی جهان پسماندها یک بحث جدی چه در زمینه اقتصاد و چه در خصوص محیط زیست بوده و ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده است در مقاله حاضر پسماندهای لیگنوسلولزی کشور و توان بالقوه پتانسیل ارزش افزوده اقتصادی که می تواند به کشور دهد به همراه راهکارهایی در مسیر تحقق آن ارائهگردیده است.نظربه محدودیت شدید منابع جنگلی طبیعی و معضلات زیست محیطی و همچنین پتانسیل مناسب پسماندهای کشاورزی در ایران استفاده از این پسماندها به عنوان ماده اولیه صنایع چوب و کاغذ هم در مسیر توسعه اقتصادی بر مبنای نرخ رشد اقتصادی و هم در راستای اهداف توسعه پایدار است که یکی از آثار آن کاهشفشار برجنگلها محسوب می گردد.البته برای استفاده از پسماندهای کشاورزی بایستی به ویژگیهای چوب شناسی شامل آناتومیکی , فیزیکی و شیمیایی توجه نمود مانندوزن مخصوص که فاکتور مهمی در ساخت فرآورده های چوبی نظیر تخته خرده چوب تخته نئوپان تخته های فیبری است ضمن آنکه از مدلهای مناسب برای مکان یابی احداث واحدهای تولیدی استفاده نمود