اثر سرعت مته بر «نکروز حرارتی» در استخوان (مطالعه حیوانی)

پیش زمینه: روش بی حرکت سازی داخلی قطعات شکسته شده استخوان مبتنی بر دریل کردن موضع شکستگی و ثابت کردن آن به وسیله تجهیزاتی است که به استخوان پیچ می شوند. در حین فرآیند دریل کردن استخوان، این امکان وجود دارد که دما از محدوده مجاز ۴۷ درجه سانتی گراد فراتر رود و آسیب جبران ناپذیر نکروز حرارتی بر جای گذارد. این تحقیق به منظور یافتن مناسب ترین شرایط دریل کردن به لحاظ ایجاد حداقل آسیب گرمایی انجام پذیرفت. مواد و روش ها: دو روش دریل کردن معمولی و دریل کردن با سرعت بالا بر روی استخوان ران گاو انجام شد و میزان ازدیاد دما در موضع دریل کردن و نیروی محوری ماشین کاری ثبت گردید. یافته ها: نتایج نشان دادند در تمامی حالات میزان گرمای تولید شده فراتر از حد مجاز بود و نکروز حرارتی اجتناب ناپذیر خواهد بود. از سوی دیگر، در محدوده های بالای سرعت چرخشی مته (در محدوده rpm ۷۰۰۰-۶۰۰۰) کاهش شایان توجه نیروی محوری و به طور همزمان افزایش میزان تخلیه حرارت تولیدی به خارج به وسیله براده ها و در نهایت کاهش دمای موضع دریل کردن تا نزدیکی حد مجاز بود. اما با افزایش بیشتر سرعت چرخشی مته، به علت عدم تغییر مقدار نیروی محوری و نیز افزایش اصطکاک بدنه مته و براده ها با جدار سوراخ، میزان ازدیاد دما روند صعودی پیدا کرد. نتیجه گیری: دریل کردن استخوان در محدوده سرعت های چرخشی rpm ۷۰۰۰-۶۰۰۰، میزان ازدیاد دما و نکروز گرمایی را در مقایسه با دریل کردن معمولی کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

استخوان ، نکروز ، حرارت