فراوانی آژنزی پالماریس لونگوس

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 242

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJOS-9-1_004

تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1403

چکیده مقاله:

پیش زمینه: گزارش های متفاوتی از شیوع آژنزی پالماریس لونگوس (Palmaris Longus) از ۵/۱تا ۶۰درصد و عوامل مختلف موثر بر شیوع آن در متون وجود دارد. هدف از این تحقیق، تعیین شیوع آژنزی پالماریس لونگوس و عوامل مرتبط با آن بود. مواد و روش ها: این تحقیق به روش توصیفی برروی ۱۰۰۸ نفر در طی ۶ماه در یکی از مراکز آموزشی درمانی تهران انجام شد. آژنزی پالماریس لونگوس با استفاده از تست شافر (Schaeffer) مورد بررسی قرار گرفت. شیوع آژنزی در نمونه ما تعیین و میزان واقعی آن در جامعه برآورد شد و نقش جنسیت و دست غالب با بروز آژنزی مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: شیوع آژنزی پالماریس لونگوس در جامعه مورد مطالعه ۸/۲۲% برآورد شد، به طوری که ۲/۱۰% آژنزی طرف راست، ۹/۵% آژنزی طرف چپ و ۷/۶% آژنزی دوطرفه داشتند. از نظر شیوع آژنزی پالماریس لونگوس بین زنان و مردان تفاوت معنی داری وجود نداشت. ۹/۹۰% مبتلایان به آژنزی پالماریس لونگوس، و ۵/۷۲% افراد غیرمبتلا به آژنزی پالماریس لونگوس، در مواجهه با دست غالب راست بودند (۰۰۰/۰=p ،۳/۸=OR). نتیجه گیری: شیوع آژنزی پالماریس لونگوس در جامعه ایرانی، در محدوده میانی آمارهای جهانی می باشد و در دست غالب سمت راست بیشتر دیده می شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

Keyghobad Ashouri

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Ali Akbar Esmailijah

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Farivar A Lahiji

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Ali Akbar Esmailijah

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Seyed Mehdi Hoseini Khameneh

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Firooz Madadi

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Farivar Bagheri

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Mehdi Rahimi

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Reza Zandi

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Farshad Safdari

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی