بررسی تاثیر سلکوکسیب بر توانبخشی بیماران پس از جراحی آرتروسکوپیک رباط متقاطع جلویی

پیش زمینه: بازسازی آرتروسکوپیک رباط متقاطع جلویی یکی از اعمال جراحی شایع در ارتوپدی است. از سوی دیگر گزارش هایی در مورد اثرات مثبت استفاده از داروهای بازدارندهcox-۲ پس از جراحی وجود دارد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی نتایج استفاده از سلکوکسیب بر درد، دامنه حرکتی و توانایی تحمل وزن پس از بازسازی آرتروسکوپیک رباط متقاطع جلویی بود. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، ۷۰ بیمار در یک مرکز درمانی شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران، به طور تصادفی به دو گروه مورد (دریافت سلکوکسیب) و شاهد (عدم دریافت سلکوکسیب) تقسیم شدند. سپس از نظر میزان درد، تورم، دامنه خم و راست شدن زانو و توانایی تحمل وزن، بررسی و مقایسه گردیدند. یافته ها: میزان درد در روز سوم، در گروه شاهد ۰۴/۱±۳/۵ و در گروه مورد ۷۱/۰±۳/۳ بود. در پایان هفته اول ۶/۲۹% بیماران گروه شاهد و ۸/۸۲% بیماران گروه مورد توانستند زانوی خود را بیش از ۹۰ درجه خم کنند. در پایان هفته چهارم، تمامی بیماران گروه مورد قادر به راه رفتن کامل بودند، در حالی که در گروه شاهد ۶/۲۸% بیماران این توانایی را داشتند. محیط زانو در روز سوم در گروه شاهد ۵۹/۰±۷۳/۲ و در گروه مورد ۹۲/۰±۶۱/۱ سانتی متر نسبت به قبل از عمل تفاوت داشت. آزمون های آماری نشان دادند که دو گروه در همه موارد با یکدیگر اختلاف معناداری داشتند. نتیجه گیری: بکارگیری داروی سلکوکسیب در کاهش درد و تورم و تسریع توانبخشی بیماران پس از بازسازی آرتروسکوپیک رباط متقاطع جلویی در جوانان موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

بازدارنده سیکلواکسیژناز ۲ ، توانبخشی ، رباط متقاطع جلویی