بازسازی رباط متقاطع جلویی با استفاده از پیوند استخوان- تاندون پاتلا- استخوان: مقایسه ثابت کردن پرس فیت با پیچ اینترفرنس

پیش‎زمینه: استاندارد طلایی برای بازسازی رباط متقاطع جلویی، اتوگرافت استخوان تاندون پاتلا استخوان با ثابت کردن به وسیله پیچ اینترفرنس بوده است. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش ثابت کردن  پرس فیت  (PF) و پیچ اینترفرنس (IS)طی یک سال پیگیری بود.مواد و روش‎ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، ۱۵۸بیمار با میانگین سنی ۲۹/۸ سال برای پارگی رباط متقاطع جلویی به‎روش استخوان تاندون پاتلا استخوان در یک بیمارستان آموزشی شهر تهران درمان شدند. در ۸۲ بیمار روش پرس فیت و ۷۶ بیمار پیچ اینترفرنس استفاده شد. در آخرین پیگیری، ۷۱ بیمار در گروه پرس فیت و ۶۵ بیمار در گروه پیچ اینترفرنس ارزیابی شدند. معیارهای ارزیابی شامل بازگشت به سطح فعالیت اولیه، درد، پایداری زانو، محدودیت حرکت زانو، نمره IKDC   عوارض آن بود. یافته‎ها: در آخرین پیگیری، ۵۹ بیمار گروه پرس فیت و ۵۵ بیمار گروه پیچ اینترفرنس، نمره IKDC خوب تا عالی داشتند (۰/۰۵). میانگین شلی، در گروه پرس فیت با ۲/۷ میلی‎متر و در گروه  پیچ اینترفرنس با ۲/۵ میلی‎متر بهبود داشت. میزان اینتگریتی رباط متقاطع جلویی، براساس تست «لاکمن» و «پیووت شیفت» پیشرفت قابل‎توجهی در هر دو گروه داشت ولی تفاوت آماری بین دو گروه معنی‎دار نبود (۰/۰۵). نتیجه‎گیری: ثابت کردن به‎روش پرس فیت نتایجی شبیه به‎روش پیچ اینترفرنس دارد. از طرف دیگر این روش مزایایی از قبیل ترمیم سریع استخوان به استخوان، پایداری بالا و بازتوانی زودرس دارد. این روش معایب مرتبط با وسیله‎های تثبیت را ندارد، بازسازی ساده‎تری دارد و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه است.

کلیدواژه ها:

رباط متقاطع جلویی ، زانو ، بازسازی ، پیونداستخوان تاندون کشکک استخوان ، نتیجه درمان