درمان بیماری «کین باخ» به روش جراحی کوتاه سازی رادیوس (پیگیری میان مدت)
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 215
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOS-9-2_005
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1403
چکیده مقاله:
پیش زمینه: بیماری «کین باخ» از نکروز آواسکولار استخوان لونیت مچ دست ناشی می شود و باعث ایجاد درد و ناتوانی در افراد جوان و فعال می گردد. کوتاه سازی رادیوس یکی از روش های درمان این بیماری است. در این مطالعه، نتایج درمان «کین باخ» با کوتاه سازی رادیوس ارائه گردید. مواد و روش ها: در یک مطالعه گذشته نگر، ۹ مرد و ۶ زن، با میانگین سنی ۳۷/۹±۶/۲۸ سال که تحت جراحی کوتاه سازی رادیوس قرار گرفته بودند، در یک مرکز درمانی تهران بررسی شدند. براساس تقسیم بندی «لیکمن»، ۲ بیمار دچار مرحله II، ۵ بیمار IIIa و ۸ بیمار IIIb بودند. در مراجعه نهایی، «ایندکس استال» (Stahl Index) و نسبت ارتفاع کارپال، درد، قدرت گرفتن اجسام و دامنه حرکتی مچ بررسی شدند و برای بیماران پرسشنامه Quick DASH تکمیل گردید. میانگین زمان پیگیری ۴۴/۲±۵ سال بود. یافته ها: درد و دامنه حرکتی، به غیر از ۲ مورد، در سایر بیماران بهبود یافت. قدرت گرفتن اجسام در ۱۳ بیمار در حد مطلوب؛ میانگین نمره Quick DASH در بیماران دچار مرحله II: ۸/۵±۰/۸۴؛ در بیماران دچار مرحله IIIa: ۱۲/۷۲±۵/۰۹ و در بیماران دچار مرحله IIIb: ۲۷/۵۷±۱۸/۸۷ بود. «ایندکس استال» و نسبت ارتفاع کارپال در بیماران دچار مرحله II ثابت ماند، اما در بیماران دچار دو مرحله دیگر به طور معناداری کاهش یافت. در ۲ مورد، بیماری پیشرفت کرد. نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام کوتاه سازی رادیوس در مراحل IIIa و IIIb مفید است و می تواند علایم بالینی بیماران را بهبود بخشد؛ اگرچه علایم پرتونگاری ممکن است پیشرفت نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Farivar A Lahiji
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
Reza Zandi
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
Sohrab Keyhani
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
Farshad Safdari
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
Arash Maleki
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
Seyyed Reza Aghapour
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
Salman Azarsina
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی