درمان بیماری «کین باخ» به روش جراحی کوتاه سازی رادیوس (پیگیری میان مدت)

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJOS-9-2_005

تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1403

چکیده مقاله:

پیش زمینه: بیماری «کین باخ» از نکروز آواسکولار استخوان لونیت مچ دست ناشی می شود و باعث ایجاد درد و ناتوانی در افراد جوان و فعال می گردد. کوتاه سازی رادیوس یکی از روش های درمان این بیماری است. در این مطالعه، نتایج درمان «کین باخ» با کوتاه سازی رادیوس ارائه گردید. مواد و روش ها: در یک مطالعه گذشته نگر، ۹ مرد و ۶ زن، با میانگین سنی ۳۷/۹±۶/۲۸ سال که تحت جراحی کوتاه سازی رادیوس قرار گرفته بودند، در یک مرکز درمانی تهران بررسی شدند. براساس تقسیم بندی «لیکمن»، ۲ بیمار دچار مرحله II، ۵ بیمار IIIa و ۸ بیمار IIIb بودند. در مراجعه نهایی، «ایندکس استال» (Stahl Index) و نسبت ارتفاع کارپال، درد، قدرت گرفتن اجسام و دامنه حرکتی مچ بررسی شدند و برای بیماران پرسشنامه Quick DASH تکمیل گردید. میانگین زمان پیگیری ۴۴/۲±۵ سال بود. یافته ها: درد و دامنه حرکتی، به غیر از ۲ مورد، در سایر بیماران بهبود یافت. قدرت گرفتن اجسام در ۱۳ بیمار در حد مطلوب؛ میانگین نمره Quick DASH در بیماران دچار مرحله II: ۸/۵±۰/۸۴؛ در بیماران دچار مرحله IIIa: ۱۲/۷۲±۵/۰۹   و در بیماران دچار مرحله IIIb: ۲۷/۵۷±۱۸/۸۷ بود. «ایندکس استال» و نسبت ارتفاع کارپال در بیماران دچار مرحله II ثابت ماند، اما در بیماران دچار دو مرحله دیگر به طور معناداری کاهش یافت. در ۲ مورد، بیماری پیشرفت کرد. نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام کوتاه سازی رادیوس در مراحل IIIa و IIIb مفید است و می تواند علایم بالینی بیماران را بهبود بخشد؛ اگرچه علایم پرتونگاری ممکن است پیشرفت نماید.

نویسندگان

Farivar A Lahiji

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Reza Zandi

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Sohrab Keyhani

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Farshad Safdari

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Arash Maleki

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Seyyed Reza Aghapour

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

Salman Azarsina

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی