اثر الکتروپوراسیون بر عصب سیاتیک موش صحرایی (گزارش اولیه یک مطالعه حیوانی)

پیش‎زمینه: الکتروپوراسیون سلول به منظور برداشت نسج سرطانی مورد علاقه محققین قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه، استفاده از الکتروپوراسیون در آسیب های عصب جهت ترمیم بدون شکل گیری نوروما بود.مواد و روش‎ها: در یک مطالعه آزمایشگاهی، عصب های سیاتیک ۳۸ موش صحرایی بریده شد و ترمیم آنها در سه گروه با روش های درمانی مختلف بررسی شد. شانزده موش «الکتروپوراسیون»، ۱۶ موش «برش» دریافت کردند، و ۶ موش گروه کنترل هیچ الکتروپوراسیونی دریافت نکردند. ترمیم و شکل گیری احتمالی نوروما با شاخص میکروسکوپی، و عملکرد حرکتی با شاخص عملکرد سیاتیک (SFI) ارزیابی شدند.یافته ها: در هفته اول، شاخص عملکرد عصب سیاتیک، آسیب کامل عصب در سه گروه نشان داد. در گروه «الکتروپوراسیون»، از هفته دوم به بعد، در شاخص عملکردی سیاتیک بهبود معنی‎دار حاصل شد؛ و با گذشت چهار هفته، گروه بین دو گروه «الکتروپوراسیون» و کنترل تفاوت معنی‎داری وجود نداشت. از هفته پنجم شاخص عملکردی سیاتیک گروه «الکتروپوراسیون» به حالت طبیعی (برابر با موش سالم) ‎رسید. این شاخص در گروه «برش» هیچ‎گاه به حد طبیعی نرسید.نتیجه گیری: کاربرد الکتروپوراسیون در آسیب عصب سیاتیک موش صحرایی، بهبود کامل عملکرد عصب ایجاد می‎کند و می‎تواند برای درمان نورومای سر راهی عصب، مفید باشد.

کلیدواژه ها:

الکتروپوراسیون ، عصب سیاتیک ، نوروما ، موش صحرایی ، آسیب عصب محیطی