افزایش طول فمور با استفاده همزمان از میله داخل کانال استخوان و ثابت کننده خارجی

پیش زمینه: تاکنون روش های مختلفی برای اصلاح اختلاف طول اندام معرفی شده است که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج افزایش طول فمور با استفاده همزمان از میله داخل کانال استخوان و ثابت کننده خارجی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی آینده نگر، ۱۲ بیمار دچار اختلاف طول فمور به دلیل شکستگی قبلی شرکت داده شدند. ابتدا میله داخل کانال و پس از استئوتومی فمور، ثابت کننده خارجی جاگذاری شد. پس از رسیدن به طول موردنظر، ثابت کننده خارجی خارج گردید و پیچ ها یا میله داخل کانال انتهایی جاگذاری شدند. در پیگیری ۲ ساله، میزان افزایش طول و میزان بروز عوارض بررسی گردید. یافته ها: میانگین افزایش طول استخوان ۲/۴ سانتی متر (۶-۳ سانتی متر) بود. هشت بیمار دچار عفونت سطحی محل پین و یک بیمار دچار استئومیلیت شدند. موردی از جوش نخوردگی، تاخیر در جوش خوردن، بدجوش خوردن و شکستگی دیده نشد. بین افزایش مدت استفاده از ثابت کننده خارجی و بروز عفونت سطحی محل پین همبستگی معنادار وجود داشت (۸۲۱/۰=r، ۰/۰۰۱=p). نتیجه گیری: استفاده همزمان از میله داخل کانال و ثابت کننده خارجی برای افزایش طول استخوان فمور باعث کوتاه تر شدن مدت استفاده از ثابت کننده خارجی و در نتیجه افزایش پذیرش و راحتی بیمار و کاهش میزان عوارضی مانند شکستگی و انحراف محوری می گردد.

کلیدواژه ها:

افزایش طول استخوان ، فمور ، ثابت کننده خارجی