تاثیر درمان‎های ضد استئوپوروز آلدرونات و هورمون پاراتیروئید بر ترمیم شکستگی‎های استئوپوروتیک دیستال رادیوس

خلاصهپیش‎زمینه: پوکی استخوان، شایع‎ترین بیماری متابولیک استخوان است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر درمان ضداستئوپوروز یا داروهای بیس­فسفونات و پاراتیروئید بر ترمیم استخوان در بیماران با شکستگی‎های استئوپوروتیک بود.مواد و روش‎ها: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی یکسویه کورکنترل شده بود که برروی ۳ گروه ۲۰ نفره باشکستگی‎های استئوپوروتیک بستری در بخش ارتوپدی بیمارستان امام خمینی (ره) و بوعلی سینای ساری طی سال‎های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷انجام شد: بیماران دریافت‎کننده هورمون پاراتیروئید)، بیماران دریافت کننده آلندرونات و بیماران گروه کنترل. کلیه بیماران در هفته ۴، هفته ۸ و هفته ۱۲ جهت بررسی میزان جوش‎خوردگی یا رادیوگرافی ارزیابی شدند.یافته‎ها:در هیچ یک از بیماران سه گروه جوش‎خوردگی شکستگی در ۴ هفته نداشتند. زمان جوش‎خوردگی شکستگی افراد در ۸ هفته در سه گروه درمانی سینوپار، آلندرونات و کنترل به ترتیب ۲۰، ۱۸ و ۱۷ نفر بود. بیماران در تمامی گروه‎‎ها در ۱۲ هفته جوش‎خوردگی کامل داشتند.نتیجه‎گیری: باتوجه به نتایج این مطالعه به نظر می‎رسد که تجویز آلندرونات و هورمون پاراتیروئید بر ترمیم شکستگی‎های استئوپوروتیک دیستال رادیوس تفاوت آماری معناداری ندارند.

کلیدواژه ها:

واژه­های کلیدی: استئوپوروز ، آلندرونات ، پاراتیروئید ، دیستال رادیوس