درمان شکستگی های بی ثبات لگن با کارگذاری میله بین دو بال ایلیوم

پیش زمینه: شکستگی های بی ثبات لگن شکستگی هایی هستند که به صورت عمودی و یا چرخشی امکان جابه جایی دارند. محل بی ثباتی پشتی می تواند ساکروم، ایلیوم و یا مفصل ایلیوساکرال و محل شکستگی جلویی می تواند سمفیز پوبیس یا راموس ها باشند. اتصال دوبال استخوان ایلیوم از پشت روشی است که برای ایجاد ثبات می تواند جای پیچ ایلیوساکرال باشد.مواد و روش ها: در یک مطالعه گذشته نگر، ۱۱ بیمار با شکستگی بی ثبات لگن با کارگذاری ۲ میله و مهره در وضعیت دمر به دنبال جااندازی شکستگی با تراکشن اسکلتال تحت درمان قرار گرفتند. سپس بسته به نوع شکستگی، برای ثبات قسمت جلوی لگن از پلاک روی سمفیز پوبیس یا ثابت کننده خارجی برای تثبیت قسمت جلویی استفاده شد.یافته ها: در پیگیری ۶ ماهه، هیچ موردی از عفونت، جوش نخوردن یا از دست رفتن تثبیت مشاهده نشد ولی اندکی اختلاف طول اندام وجود داشت که از زمان جراحی به خاطر جااندازی ناکامل باقی مانده بود.نتیجه گیری: پایدار کردن قسمت پشتی لگن به وسیله اتصال بال های ایلیوم در موارد ضایعه حاد و بی ثبات لگن می تواند در شرایط خاصی نجات دهنده باشد.

کلیدواژه ها:

استخوان لگن ، تثبیت شکستگی ، شکستگی استخوان