تاثیر پلاک گذاری در رشد استخوان ران بچه ها به دنبال شکستگی

پیش زمینه: شکستگی های فمور در بچه ها گاهی نیاز به عمل جراحی و تثبیت داخلی دارند. هر کدام از روش های جراحی که امروزه برای شکستگی فمور بچه ها به کار می روند دارای محاسن و معایبی هستند. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمانی جااندازی باز و تثبیت داخلی شکستگی های فمور بچه ها با پلاک فشاری (DCP) با تاکید بر میزان اختلاف طول دو اندام تحتانی در زمان خارج کردن پلاک بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، ۴۲ بیمار با دامنه سنی ۱۲-۶ سال که برای شکستگی فمور بین سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳ در یک مرکز درمانی ارومیه تحت عمل جراحی جااندازی باز و تثبیت داخلی با پلاک فشاری شماره ۴/۵ سبک قرار گرفته بودند، ازنظر جوش خوردگی، بد جوش خوردگی، عفونت یا شکستگی پلاک و اختلاف طول دو اندام مورد بررسی قرار گرفتند. حداقل زمان پیگیری ۱/۵ سال بعد از جراحی و میانگین زمان پیگیری ۲۶ ماه (۶۰-۱۸ماه) بود. سنجش اختلاف طول توسط سی تی اسکنوگرام انجام شد. معاینه بالینی و پرتونگاری های پیاپی بیماران جهت بررسی روند جوش خوردگی مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: از ۴۲ بیمار ۳۲ مورد پسر (۷۶/۲%) و ۱۰ بیمار دختر (۲۳/۸%) بودند. هفت مورد شکستگی دارای قطعه سوم یا بیشتر بود. ۵  مورد شکستگی باز و از نوع گاستیلو ۱ بود. در ۲۴ مورد، شکستگی با ترومای متعدد اتفاق افتاده بود. میانگین اختلاف طول اندام در آخرین پیگیری ۱/۱۷ (۲/۴-۰/۴) سانتی متر بود. هیچ مورد بدجوش خوردگی، شکستگی وسیله یا عفونت وجود نداشت.نتیجه گیری: روش جااندازی باز و تثبیت با پلاک فشاری دارای عوارض اندک می باشد و با این روش اختلاف طول قابل توجهی در بچه های ۶ سال به بالا حادث نمی گردد.

کلیدواژه ها:

شکستگی فمور ، تثبیت شکستگی داخلی ، کودک