تغییر شکل های تطبیقی استخوان ران یک طرف در بیماران مبتلا به بیماری بلانت یک طرفه در نوزادان و نوجوانان

پیش زمینه و هدف: بیماران اطفال مبتلا به بیماری بلانت[۱] غالبا تغییر شکل های تطبیقی ثانویه را در دیستال استخوان ران همان سمت نشان می دهند. این مطالعه، طول قسمت ها و زاویه لاترال دیستال استخوان ران طرف درگیر و سالم را در کودکان با بیماری بلانت نوزادی و نوجوانی یک طرفه ارزیابی می کند.مواد و روش ها: در این مطالعه ۲۳ بیمار مبتلا به بلانت نوزادی و ۲۴ بیمار بلانت نوجوانی بررسی شدند. مشخصات رادیوگرافی و آماری (شامل طول استخوان های فمور و تیبیا و mLDFA) در عکس ایستاده رخ قبل از عمل در سمت نرمال و درگیر محاسبه شدند.یافته ها: ۲۳ بیمار بلانت نوزادی و ۲۴ بیمار با بیماری بلانت نوجوانی بودند. سن بیماران نوجوان به طور قابل ملاحظه ای بیشتر بود (۲.۰ ± ۱۴.۰ در مقابل ۲.۲± ۷.۰؛ ۰۱/۰>p). نژاد سیاه در هر دو گروه بیشتر بود (۶۵-۷۵%). گروه نوجوانان غالبا پسر بودند (۲۱/۲۴;۸۸%)، در حالی که درگروه نوزادی بیشتر دختر بودند (۱۳/۲۳ ;۵۷% ,p <۰.۰۱). نابرابری طول اندام در بیماران نوجوان به طور معنی داری بیشتر از گروه نوزادی بود (۱.۹ ±۱.۸ در مقابل  ۰.۸± ۰.۶سانتی متر؛ ۰.۰۱ p <) . کوتاهی استخوان ران در همان طرف (۱.۲ ± ۱.۲سانتی متر) کوتاه شدن تیبیا را در گروه نوجوان برجسته تر کرده بود (). اختلاف طول استخوان تیبیا در بیماران بلانت نوزادی نسبت به بلانت نوجوانی بیشتر بود (۰.۷ ± ۰.۸  سانتی متر؛ p=۰.۵۴)، همراه با رشد نسبی استخوان ران در همان طرف (۰.۷± ۰.۲ سانتی متر ۰۱/۰>p). نسبت استخوان تیبیا به فمور بین گروه ها تفاوت معنی داری داشت ( ۰.۸۱ در بلانت نوجوانی در مقابل ۰.۷۸در بلانت نوزادی; p <۰.۰۱). گروه نوزادی به طور متوسط زاویه های مکانیکی لاترال دیستال ران (mLDFA)[۱] نرمال (۲± ۸۷ درجه) داشتند، در حالی که اکثر بیماران نوجوان، انحراف واروس در دیستال ران آنها بیشتر شده بود (۴ ± ۹۵ درجه؛ ۰۱/۰>p).نتیجه گیری: بیماران مبتلا به بلانت نوزادی و نوجوانی یک طرفه، تغییرات انطباقی کاملا متفاوتی را در دیستال استخوان ران همان سمت نشان می دهند. تغییرات هم زمان در استخوان ران همان سمت، باعث افزایش انحراف زاویه ای و اختلاف طول پا در بیماران بلانت نوجوانی می شود که در گروه بلانت نوزادی دیده نمی شود.

کلیدواژه ها:

ژنو واروم ، نوزادان ، نوجوانان ، بیماری رشد استخوان ، فمور