مقایسه آزادسازی سندروم تونل کارپ با سه روش مختلف

پیش زمینه: سندروم تونل کارپ از شایع ترین نوروپاتی های فشاری اندام بالایی است که در صورت عدم پاسخ به درمان های محافظه کارانه، نیازمند عمل آزادسازی کانال می باشد. در این مطالعه نتایج درمان سه روش جراحی باز، آزادسازی آندوسکوپیک و برش کوچک کف دستی مقایسه شدند.مواد و روش ها: در فاصله زمانی یک سال، ۵۳ بیمار (۵ مرد و ۴۸ زن) که کاندید جراحی آزادسازی تونل کارپ بودند، در سه گروه درمان جراحی باز، آندوسکوپیک و جراحی با برش کوچک قرار گرفتند و عمل جراحی شدند. سپس یک هفته، چهار هفته و چهار ماه پس از عمل از نظر علایم، رضایت مندی، قدرت گرفتن جسم بین دو انگشت و بازگشت به کار ارزیابی شدند.یافته ها: رضایت مندی در گروه آرتروسکوپی و برش کوچک کف دستی بیشتر و در ماه چهارم میزان رضایت مندی در هرسه روش مساوی بود. در طول ۴ ماه بیشترین آمار بهبودی مربوط به درد شبانه و بی حسی و کمترین آمار مربوط به ضعف بود. در روش جراحی باز زمان قبل از بازگشت به کار طولانی تر، و دردناک بودن محل جراحی نسبت به دو گروه دیگر بیشتر بود. بین شدت درگیری در نوار عصبی با شدت علایم بالینی و با میزان بهبود علایم تفاوت معنی داری وجود نداشت. سن، جنس، اندام غالب، بیماری های همراه زمینه ای در بهبود علایم تاثیر نداشتند.نتیجه گیری: آزادسازی تونل کارپ با دو روش آندوسکوپیک و برش کوچک کف دستی در ماه اول با رضایت بیشتری همراه بود ولی در ماه چهارم بین رضایت مندی سه گروه تفاوتی وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

سندروم تونل کارپ ، روش ها ، درمان