تاثیر نانو لوله های ایجاد شده بر سطح آلیاژ حافظه دار نیکل - تیتانیم (نایتینول) بر خواص بیولوژیکی آن در ایمپلنت های ارتوپدی

پس زمینه: افزایش جمعیت سالمند تقاضای روزافزون ایمپلنت های ارتوپدی را به همراه داشته است. با پیدایش آلیاژهای حافظهدار نیکل _ تیتانیم که با نام تجاری نایتینول شناخته شده است، این مواد به دلیل برخورداری از خواص مکانیکی و بیولوژیکی از جمله حافظه شکلی،سوپرالاستیسیته، عمر خستگی بالا و زیست سازگاری عالی، به طور گسترده توجه پژوهشگران را به منظور استفاده در صنایع پزشکی از قبیلسیمهای ارتودنسی، سیستمهای رهایش دارو، استنتهای قلبی و عروقی و ایمپلنت های ارتوپدی به خود جلب کرده است، اما در برخی مواردممکن است ویژگیهای سطحی مانند مقاومت به خوردگی و ویژگیهای بیولوژیکی، برای کاربردهای بالینی کافی نباشد. عفونت ناشی از وجودایمپلنت ها در بدن، یکی از موارد شایع شکایت بیماران است. از آنجا که باکتریها در ناکار کردن سهم بسزایی دارند لذا ایجاد خاصیت آنتیباکتریال مورد توجه قرار گرفته است.مواد و رو شها: نانو لوله های ایجاد شده بر سطح نایتینول از طریق آندایز کردن میتواند یکی از راه حلهای مفید برای ایجاد خاصیت آنتی باکتریالیباشد. همچنین توانمندی این ساختارها، برای حمل داروهایی از قبیل داروهای آنتیبیوتیک، میتواند مشکلات ناشی از کاشت ایمپلنت هایارتوپدی در بدن را به حداقل برساند.نتایج: به منظور افزایش توانایی آنتی باکتریالی طولانی مدت ایمپلنت های ارتوپدی، محققان با استفاده از روش های اصلاح سطح مناسب، به بهبودخواص فیزیکی و شیمیایی سطح نایتینول پرداخته اند.نتیجه گیری: در این گزارش، مروری بر تحقیقات انجام شده به منظور اصلاح سطح نایتینول به روش آندایز کردن و ایجاد نانولوله ها بر سطح آن وبارگذاری دارو انجام شده و تاثیر پارامترهای مختلف بر مورفولوژی، رهایش یون نیکل، رفتارهای خوردگی، بیولوژیکی و رهایش دارویی آن بهمنظور کاربرد در ایمپلنت های ارتوپدی آورده شده است.

کلیدواژه ها:

آلیاژهای حافظه دار ، نایتینول ، کاشت پروتز ، نانولوله ، رهایش دارو