تحلیل حقوقی اعتبارات اسنادی در نظام حقوقی ایران و بین الملل

در معاملات تجاری بین الملل، سهولت، اعتمادو امنیت روابط تجاری از ضرورت ها و عوامل گسترش تجارت بین الملل محسوب می شوند. از آنجایی که معاملات تجاری درسطح بین الملل غالبا به صوت غیر حضوری صورت می گیرد ازاینرو به جای پرداخت ثمن به صورت حضوری باید از روش های جایگزین استفاده نمود. پرداخت نقدی، پرداخت براوتی، پرداخت از طریق حساب باز و پرداخت به شیوه ی اعتبارات اسنادی، چهار نمونه از روشهای پرداخت در تجارت بین الملل می باشند در این بین روش پرداخت از طریق اعتبارات اسنادی یکی از بهترین و کم خطر ترین روشهای پرداخت در معاملات بین المللی می باشد. این روش بر پایه و اساس دو اصل مهم استقلال و اصل انطباق دقیق اسناد با شروط اعتبار استوار است. با توجه به اهمیت این روش پرداختی در تجارت بین الملل، اتاق بازرگانی بین الملل مقرراتی را باعنوان مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی یا UCP منتشر و در اختیار تجار قرار داده است. در ایران نیز با توجه به رواج اعتبارات اسنادی در نظام حقوقی و بانکی نیازبه طرح قوانین و مقرراتی در این زمینه به وجودآمد، از این روی پس از تدوین مقررات سخت گیرانه نسبت به گذشته و تصویب دستورالعمل اعتبار اسنادی داخلی- ریالی در تاریخ ۱۷ / ۹/ ۱۳۹۴ توسط شورای پول و اعتبار، صدور و تنزیل ال سی داخلی آغاز شد. پژوهش حاضر با روشی توصیفی تحلیلی،ضمن تبیین انواع شیوه هاو مکانیزم های تضمینی پرداخت ثمن در معاملات تجاری بین المللی به بررسی روش اعتبارات اسنادی می پردازد و اصول، ماهیت حقوقی و مقررات حاکم بر اعتبارات اسنادی را در نظام حقوقی ایران و بین الملل، مورد ارزیابی قرار داده است.همچنین پرداخت با توجه به دستورالعمل اعتبار اسنادی داخلی- ریالی مورد ارزیابی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

روش های پرداخت ثمن ، اعتبارات اسنادی ، UCP۶۰۰ ، قرارداد گشایش ، اصول حقوقی ، تجارت بین الملل.