بررسی نقش ارزشیابی توصیفی در یادگیری و آموزش دانش آموزان ابتدایی

ارزشیابی شامل مجموعه ای از روش ها و فرآیندهایی است که با هدف اندازه گیری و ارزیابی دستاورد ها، مهارت ها، و توانایی های دانش آموزان انجام می شود. این فرآیند از اهمیت چشمگیری در بهبود کیفیت آموزش و یادگیری برخوردار است و می تواند به تصمیم گیری های بهتر در زمینه آموزش کمک کند.ارزشیابی توصیفی عبارت است از"فرایند جمع آوری ، تجزیه و تحلیل و تفسیر اطلاعات حاصل از به کار گیری ابزارهای مختلف ( آزمونهای مداد کاغذی ، آزمون های عملکردی ، ثبت مشاهدات ، بررسی تکالیف و فعالیتهاو...)از ابعاد مختلف جریان یادگیری وتصمیم گیری و ارائه بازخوردهای توصیفی مفید و موثر در جهت هدایت این جریان به سوی تحقق بهتر اهداف."در این نوع ارزش یابی معلم به دنبال اطلاعاتی است که براساس آن بتواند درباره بهبود فرایند یاددهی یادگیری دانش آموزان در کلاس تصمیم های مناسب بگیرد.این نوع ارزش یابی برای تشخیص ضعف ها،قوت ها و مشکلات فرایند یادگیری و اصلاح و بهبود آن به کار می رود.مهم ترین ویژگی این نوع ارزش یابی،جهت گیری اصلاحی و درمانی آن است که در موقع مناسب به معلم و دانش آموز این فرصت و امکان را می دهد که تغییرات مطلوب را در روند فعالیت های خود، در راستای تحقق بهتر اهداف و انتظارات آموزشی به عمل آورد. ارزش یابی کیفی و توصیفی،مقیاس ترتیبی جایگزین نمره می شود.این مقیاس کمتر ایجاد رقابت می نماید و انعطاف پذیری بیش تری دارد.این گزارش برخلاف کارنامه ی کمی که شامل فهرستی از نام دروس و نمره ها است،گزارش پیشرفت تحصیلی دانش آموز را که شامل توصیفی از وضعیت وی است،به والدین بازخورد می دهد.هم چنین در این گزارش تنها به وضعیت درسی صرف توجه نمی شود،بلکه به ابعاد عاطفی، جسمانی و اجتماعی توجه می شود.در گزارش پیشرفت تحصیلی، والدین به روشنی در می یابند که در چه بخش از انتظارات آموزشی،قوت و ضعف دارد.در این مقاله درباره ارزشیابی توصیفی بحث و تبادل اطلاعات می شود.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، آموزش ، دانش آموزان ابتدایی ، یادگیری