طرح جابجایی و اسکان مجدد سکونت گاه های غیررسمی(مطالعه موردی: محله تپه مارزی شهر بندرعباس)

هدف کلی اسکان مجدد ایجاد زمینه مناسب جابجایی افراد از پهنه های پرخطر و آسیب پذیر به منظور بهبود وضعیت معیشتو رفاه ساکنین در ابعاد مختلف زندگی است. به منظور بهبود کیفیت زندگی، توجه به ابعاد و اثرات طرح های اسکان مجدد بهعنوان هدف اساسی ضروری می باشد. با توجه به اهمیت کیفیت زندگی در توسعه و بهزیستی اجتماعات انسانی، لازم است درطرح های اسکان مجدد علاوه بر مکان یابی بهینه، اثرات و پیامدهای آن بر وضعیت کیفیت زندگی اهالی مورد توجه ویژه قرارگیرد، تا ضمن شناسایی نقاط قوت و ضعف این طرح ها، بهبود وضعیت رفاه ساکنین از جنبه های مختلف ارتقا یابد. شهربندرعباس از جمله شهرهای مهم کشور است که به دلایل متعدد نظیر رویکردهای توسعه ای کلان کشور، استقرار صنایع وفعالیت های بزرگ مقیاس، افزایش حجم تردد دریایی و ... به سرعت از نظر جمعیتی رو به افزایش نهاده و رشد محلات نامتعارفو غیررسمی در آن شدت بیشتری گرفته است. چنان که هم اکنون بیش از ۳۱ درصد از جمعیت این شهر در سکونت گاه هایغیررسمی ساکنند. محله تپه مارزی (بخشی از محله دوهزار) از جمله این سکونت گاه ها در شهر بندرعباس است که با مشکلاتعدیده ای روبروست. مقاله حاضر ضمن بررسی مشکلات به ارائه راهکار در این محله پرداخته است. در پایان نیز با توجه بهمطالعات صورت گرفته، به ارائه راهبردها و پروژه های مناسب با هدف پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

اسکان مجدد ، توانمندسازی ، سکونت گاه های غیررسمی ، محله مارزی ها ، شهر بندرعباس