مقایسه باورهای غیر منطقی در مادران با کودکان دارای اختلال یادگیری و مادران با کودکان عادی

برخی از کودکان نیازهای ویژه ای دارند و برخی دیگر ندارند و این امر خدمات مراقبت و درمان والدین را در مراحل رشد زندگی تعیین می کند. هیچ والدینی دوست ندارد فرزندش در زمینه های فکری، رشدی، جسمی یاروانی دچار نقص باشد. اما اغلب برخی از کودکان دارای ناتوانی موقت یا دائمی یا اختلالی هستند که ممکن است تاثیر عمیقی بر خانواده داشته باشد. شانس بروز اختلالات روانی طی یکسال، در صورت افزایش نمره های نگرش ناکارآمد به طور معناداری افزایش می یابد. به این ترتیب، چون نارسایی عملکرد تفکر از مهم ترین علل آشفتگی هاست هر چه نگرش های ناکارآمد و باورهای غیر منطقی افراد بیشتر شود آشفتگی های هیجانی و شناختی نیز بیشتر خواهد شد با توجه به اینکه سازگاری، آرامش و راحتی در زندگی اجتماعی، به رفتارهای مناسب و سازگارانه وابسته است و انسانها بیشترین نمود روابط با دیگران را در رفتارها مشاهده می کنند، باید رفتارها مثبت باشند تا آرامش زندگی را فراگیرد. اما از این نکته نباید غافل شد که رفتارها برخاسته از احساسها، و احساسها برخاسته از نوع تفکر ما هستند. بنابراین، چنانچه افکار غیر منطقی ونگرش های نا مناسب در فکر ما وجود داشته باشد، این خطا به احساس ما سرایت می کند و به دنبال احساس منفی ما، رفتار ما رنگ منفی به خود می گیرد و از حالت مناسب خارج می شود.

کلیدواژه ها:

باورهای غیر منطقی ، مادران ، اختلال یادگیری ، کودکان عادی