محمد شحرور و جایگاه حدیث در «نظام استنباط فقهی»

محمد شحرور از جمله قرآن بسندگان معاصری است که در صدد تضعیف جایگاه حدیث در استنباط فقهی است. وی برای اثبات این موضوع؛ ابتدا قرآن بسندگی را به عنوان یک جایگزین کامل مطرح میکند. وی برای اثبات ادعای خویش، عدالت صحابه را زیر سوال برده و حدیث منسوب به اهل سنت در خصوص عدالت صحابه را مردود میشمارد. وی در ادامه عصمت انبیا و مفهوم سنت را به چالش میکشد تا از این رهگذر احادیث منقول از پیامبر را بی اعتبار کرده و جایگاه سنت در استنباط مسائل فقهی به عنوان یکی از ارکان استنباط فقیه را بیاعتبار جلوه دهد. به این منظور وی مانایی و کارآمدی آموزههای سنت نبوی را مخدوش دانسته و بر تاریخمندی آن تاکید می ورزد. در این نوشتار تلاش شده تا با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به این پرسش پاسخ داده شود که چگونه می توان فقدان ارزش حدیث در نظام استنباط فقهی نزد شحرور را نقد کرد؟ به این منظور سعی شده تا به مناقشات پاسخ داده شود تا جایگاه حدیث به عنوان یکی از ارکان استنباط فقه معتبر شناخته شود.

کلیدواژه ها:

محمد شحرور ، سنت ، عصمت ، اجتهاد