واقع گرایی(مفهوم و اهمیت آن در حکمت مدنی متعالیه )
محل انتشار: فصلنامه حکمت اسلامی، دوره: 6، شماره: 23
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FHI-6-23_004
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
مسئله بودگی «واقعیت اجتماعی» برای این حکمت، به امکان تاسیس علم انسانی متناسب با فلسفه اسلامی باز می گردد. در واقع پرسش از امکان تاسیس علم انسانی مزبور (به نوعی)، به چالش کشیدن ظرفیت حکمت متعالیه به مثابه یک نظام فلسفی کامل است؛ به گونه ای که عدم امکان تاسیس علوم انسانی بر اساس آموزه های آن، به منزله نقص نظام فلسفه اسلامی تعبیر خواهد شد. هدف این مقاله، توضیح مفهوم و اهمیت «واقع گرایی» برای کلیت حکمت متعالیه است. مدعای این نوشته آن است که «واقع گرایی» اهمیتی اساسی در هستی شناسی، معرفت شناسی و نظام ارزشی حکمت مدنی متعالیه دارد؛ به طوری که تبیین واقع گرایانه امر اجتماعی تبدیل به یک مسئله اساسی در حکمت مدنی شده است. این نوشتار نشان می دهد که چگونه مسئله بودگی «واقعیت اجتماعی» برای حکمت مدنی، به امکان تاسیس علم انسانی متناسب با حکمت متعالیه باز می گردد. به همین منظور، در مقاله حاضر از روش اسنادی استفاده شده است و تلاش شده از سخنان بزرگان این حکمت، برای مدعای مقاله مستنداتی ارائه گردد. یافته های مقاله می تواند برای بررسی موضوعاتی مانند ارائه نظریه واقع گرایی در امور اعتباری یا تبیین ظرفیت حکمت متعالی برای تاسیس علوم انسانی به کار گرفته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد پزشگی
دانشیار و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم وفرهنگ اسلامی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :