هویت یابی مجرمانه در اینستاگرام: مطالعه موردی نظرات دنبال کنندگان در صفحات شرورها

مقدمه: از آن جا که در طول تاریخ ارتکاب جرم به عنوان یک رفتار خلاف قانون مورد نکوهش افکار عمومی بوده، توسل نظام های کیفری به ابزار سرکوب گر مجازات بازتابی از واکنش عمومی در قبال ارتکاب جرم محسوب می شود. با این حال، پویایی فرایندهای مجرمانه موجب شده تا دوگانه قهرمان- ضدقهرمان در قلمروهای پدیده های بزهکارانه از الگوهای سنتی خود فاصله گیرد؛ بدین معنا که امروزه، برخی از اعضای جامعه، بزهکاران را به عنوان قهرمانان خود در نظر می گیرند و از این طریق، به دنبال هویت یابی مجرمانه هستند. روش: با توجه به نقش افکار عمومی در سیاست گذاری های جنایی و ضرورت مطالعه آسیب شناسانه گرایش افکار عمومی به کسب هویت مجرمانه، این پژوهش درصدد است تا با استفاده از روش تحلیل محتوای کمی و کیفی، نظرات موجود در صفحات ده شرور اینستاگرام را بررسی کند. یافته ها: هویت یابی مجرمانه به عنوان یک رهیافت جدید در رویکردهای جامعه شناسی جنایی موید این امر است که بخشی از ساختار جامعه، نه تنها ارتکاب جرم را تقبیح نمی کنند، بلکه هم نوا با بزهکاران، رفتارهای آن ها را مورد تایید قرار می دهند. بر اساس یافته های این پژوهش، اسطوره سازی، حمایت اجتماعی، الگوبرداری و همانندسازی مهم ترین راه های کسب هویت یابی مجرمانه هستند. یافته های حاصل از تحلیل محتوای کمی نشان داد که از مجموع دو هزار و هشتصد و هشتاد نظر، ۷/۳۳% مربوط به اسطوره سازی، ۱/۲۵% موید حمایت اجتماعی، ۳/۲۲% متناسب با رویکرد تقلید و الگوبرداری و ۹/۱۸% در ارتباط با همانندسازی است. با این حال، فرایند گرایش افکار عمومی به شرورها و کسب هویت مجرمانه حاوی یک مدل فرایندمحور است که در آن، ابتدا اسطوره سازی صورت می گیرد، متعاقب آن، حمایت اجتماعی انجام می شود، سپس، شبیه سازی مجرمانه صورت می پذیرد و در نهایت، فرد به مرحله هم ذات پنداری با اشرار می رسد.

کلیدواژه ها:

Public Opinion ، Vilains ، Identification ، Modeling ، Mythmaking ، افکار عمومی ، شرورها ، هم ذات پنداری ، الگوبرداری ، اسطوره سازی