ارتباط آواشناختی و معنایی در اشعار

واحد های معنادار و کلمات در یک زبان قدرت بیانی آن زبان را تشکیل می دهند. کلمات از تکواژ. گروهی از تکواژهای معنا دار یا تابعی هستند کهمی توانند به تنهایی استفاده شوند. کلمات واحدهایی معنی دار یا زبان شناسی کاربردی هستند. علاوه بر آن که کلماتی خودشان معنی دار هستند،کلماتی وجود دارند که به تنهایی معنی ندارندو زمانی که با کلمات دیگر ملحق می شوند، معنای به خصوصی می گیرند. از نظر ساختاری. کلماتتکواز یا گروه های تکوازی هستند. وقتی که کلمات از نظر ساختمانشان بررسی می شوند. دیده می شود که تکواژهای معنی دار از نظر ارزشی تطابقدارند. درتحلیل های معنا شناختی به عمل آمده در اشعار و متن ها، زمانی که مشخصات تکوازها و ارزششان بررسی می شود. مشاهده می شود کهارتباطات معنایی- آوایی کلمات معنا دار هستند. از این رو درتحلیل زبان شناسی کاربردی و ادبی، به نظر می رسد تحلیل متن ها از نظر مشخصاتآوایی و ارزشی آن ها ضروری باشد. این تحلیل ها از اهمیت بسیاری برای شناساندن ارتباط آوایی - معنایی کلمات در زبان برخوردارند.