تاثیر تلقیح قارچ میکوریزا بر استقرار اولیه و خصوصیات مورفولوژیک گیاه علوفه ای یونجهMedicago sativa Lدر شرایط عرصه های طبیعی

مهمترین و حساسترین مرحله در اصلاح بیولوژیک اراضی مرتعی استقرار اولیه نهال گیاهان در طبیعت است، که به دلیل شرایط نامساعد محیط در مناطق خشک و نیمه خشک اغلب با شکست مواجه می شود. استفاده از تکنولوژی های نوین و برهم کنش گیاهان با سایر موجودات ممکن است بر استقرار گیاهان در طبیعت کمک کند. هدف این تحقیق بررسی امکان افزایش درصد استقرار و سرعت رشد نهال های گیاه یونجه Medicago sativa L. در مرتع بهارکیش قوچان بوده است. بدینمنظور بذرهای یونجه ابتدا به مدت 20 روز در شرایط گلخانه سینیهای کشت کاشته و سپس با دوگونه میکوریزا Glomus و Glomus masseae intraradices تلقیح گردید. پس از یک ماه گلدان ها به عرصه منتقل و کاشت آنها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. بررسی درصد بقاء نهال ها در دو مقطع زمانی ابتدا و انتهای فصل رویش و اندازه گیری خصوصیات مرفولوژیک نهالهای مستقر شده در انتهای فصل رویش انجام شد. بر اساس بررسی های آزمایشگاهی میانگین همزیستی گیاه یونجه با گونهmasseaeحدود 62.7 درصد و با میکوریزاintraradices حدود 72 درصد بود. همچنین در ارزیابی استقرار گیاه یونجه مشخص شد که همزیستی قارچ میکوریزا در ابتدای و انتهای فصل رویش بطور معنی داری بر استقرار گیاه یونجه تاثیر داشت بهطوریکه سبب افزایش درصد استقرار شد، که میکوریزا G. intraradices بیشترین تاثیر را بر استقرار نهال های یونجه داشت. اثر میکوریزا بر روی خصوصیات مورفولوژی نتایج استقرار بود. بهعبارت دیگر همزیستی با G. intraradicesسبب افزایش وزن خشک برگ، وزن خشک کل گیاه، وزن خشک ساقه، وزن خشک ریشه و نسبت وزن خشک اندام هوایی به وزن خشک ریشه شد

کلیدواژه ها:

گیاه علوفه ای یونجه ، میکوریزاGlomus intraradices ، Glomus masseae استقرار ، خصوصیات مورفولوژیکی ، همزیستی