رئالیسم جادویی و قصه های عامیانه درویشیان

با وجود منتسب بودن سبک داستان نویسی رئالیسم جادویی به آمریکای لاتین و گابریل گارسیا مارکز کلمبیایی، نمیتوانسبک نویسندگی مزبور را تنها مختص این منطقه دانست چرا که گوشه هایی از رگهای اولی۶ه این فن نویسندگی را باید در ادبیات مشرق زمین از جمله ادبیات محلی و بومی مناطق مختلف ایران جستجوکرد. زیرا تخیل موجود در این داستانها که از مولفه های مشترک رئالیسم جادویی و قصه های عامیانه(فانتزی) است، موجب از هم گسیختن پیوند علی و معلولی در روایت داستان میشود و این امر باعث به وجودآمدن نقاط مشترکی از جمله: شکستن مرز میان واقعیت و فراواقعیت و اتحاد این دو، بروز رفتارها و رخدادهای شگفت انگیز، شناخت واقعیتهای تاریخی و اجتماعی و ....میان داستانهای عامیانه و متون رئالیسم جادویی میشود . از این رو این نوشتار برآن است تا شباهتها و تفاوتهای موجود میان داستانهای عامیانه علیاشرف درویشیان با سبک رئالیسم را جادویی بررسی کند. بررسیها نشان میدهد که قصه های عامیانه به خاطر ساختار داستانی اش عرصه مناسبی برای رخدادها و پدیده های شگفت انگیزی است که آنها را با فراواقعیت گرهزدهاند و از این طریق همانندی و شباهتی را میان این متون با سبک نوین رئالیسم جادویی نمایش داده است.

کلیدواژه ها:

رئالیسم جادویی ، داستانهای عامیانه ، علی اشرف درویشیان.