اثربخشی نشست گروهی بر کیفیت زندگی و بهبود روابط خانواده در والدین کودکان آهسته گام

هدف این پژوهش اثربخشی نشست گروهی بر کیفیت زندگی و بهبود روابط خانواده در والدین کودکان آهسته گام بود. روشپژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل خانواده هایی با دانشآموزان دختر وپسر کم توان ذهنی آموزش پذیر مشغول به تحصیل در مدرسه استثنایی بود (N=۲۵۰) که از میان آنها ۳۰ والد ( ۱۵ والد در گروه آزمایش و ۱۵ والد در گروه کنترل) به صورت دردسترس انتخاب شدند که جلسات نشست گروهی در ۶ جلسه ۶۰ دقیقه ای برروی گروه آزمایش اجرا شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی ایوانز و کوپ و پرسشنامه محیط خانوادگی شیفر بود.داده ها با روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که در کل نشست گروهی بر روی کیفیتزندگی و بهبود روابط خانوادگی تاثیر مثبت دارد. همچنین نتایج فرضیه های فرعی نشان داد که نشست گروهی بر روی مولفه هایرفاه مادی، سلامت جسمانی، روابط زناشویی، روابط والدین، روابط با دوستان، رفتار نوع دوستانه، رضایت شغلی، فعالیت ورزشی واوقات فراغت کیفیت زندگی و مولفه های کنترل آزادی و سردی- گرمی بهبود روابط خانوادگی والدین کودکان آهسته گام تاثیرمثبت دارد.

کلیدواژه ها:

نشست گروهی ، کیفیت زندگی ، روابط خانوادگی ، کودکان آهسته گام ، توانایی ذهنی کمتر