بررسی رابطه هوش هیجانی و رضایت زناشویی

با به کارگیری توام مهارت زندگی و فنون تقویت هوش هیجانی می توان به زوج ها برای اصلاح و تغییر تفکرات غیر واقع بینانه وبهبود روابط زناشویی آنها کمک کرد. هدف این تحقیق تعیین رابطه یا همبستگی بین دو متغیر یعنی هوش هیجانی و رضایتزناشویی می باشد. در این تحقیق هوش هیجانی به عنوان متغیر پیش بینی و رضایت زناشویی به عنوان متغیر ملاک در نظر گرفتهشده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان متاهل مراکز آموزش عالی شهر خرم آباد می باشد. برای جمع آوریاطلاعات موردنیاز راجع به هوش هیجانی و رضایت زناشویی از دو پرسشنامه هوش هیجانی فراخلقی (TMMS) و رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. برای مقایسه میزان هوش هیجانی بر اساس جنسیت از آزمون t مستقل، همبستگی هوش هیجانی و مولفه هایآن با رضایت زناشویی از همبستگی پیرسون و بررسی نقش مولفه های هوش هیجانی در پیش بینی رضایت زناشویی از رگرسیونگام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که؛ هوش هیجانی بین زن و مرد دارای اختلاف معنی داری هستند. همچنین بین هوشهیجانی و رضایت زناشویی همبستگی معنی داری وجود دارد. بررسی رابطه بین مولفه های هوش هیجانی و رضایت زناشویی نشانداد که هوش هیجانی ۳۰ درصد از تغییرات رضایت زناشویی را تبیین می کند. نتایج نقش مولفه های هوش هیجانی در پیش بینیرضایت زناشویی نشان داد که در مدل رگرسیون در گام اول توجه و در گام دوم وضوح وارد معادله شدند.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، رضایت زناشویی ، همبستگی ، مدل رگرسیون