بررسی نقش بازی درمانی در کاهش گوشه گیری و انزواطلبی دانش آموزان

یکی از فعالیت های لات بخش و سازنده برای همه به ویژه برای کودکان و نوجوانان، بازی است. کودکان از طریق بازی ها که با هیجان همراه است، زندگی در دنیای آینده را تمرین می کنند. ویژگی های هر بازی و فایده های آن در رشد همه جانبه ی قوای ذهنی، جسمی، شخصیتی و اجتماعی کودک باعث شده است توجه تعداد زیادی از دست اندرکاران تعلیم و تربیت به چگونگی نقش آن در امر آموزش کودکان معطوف شود بازی برای درمانگران وسیله مناسبی است تا به دنیای کودکان راه یابند و آن را بهتر بشناسند و به مشکلات آنان پی ببرند. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شده است که هدف از آن بررسی نقش بازی درمانی در کاهش گوشه گیری و انزواطلبی داش آموزان بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که کودکان از طریق بازی، تجربیات آسیب رسان وسرشار از تتش خود را بازآفرینی و رها می کنند و به این شکل, احساس قدرت و کنترل بر مشکلات به آنها دست می دهد. در تجربه بازی درمانی، موقعیت امنی به کودک داده می شود تا از طریق بازی خود را اظهار دارد و با انجام این کار یاد بگیرد که خود را بهتر بشناسد. با مد نظر قرار دادن آنجه بیان شد. مقاله حاضر درصدد بررسی نقش بازی درمانی در کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

کمرویی ، بازی درمانی ، سلامت روان