پیش بینی احساس خستگی روانی بر اساس تجربیات معنوی و انسجام خانواده در سالمندان

هدف پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی احساس خستگی روانی بر اساس تجربیات معنوی و انسجام خانواده در سالمندان شهرگرگان است. روش پژوهش توصیفی از نوع طرحهای همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه سالمندان مراجعه کنندهبه بهزیستی شهر گرگان بود. از میان جامعه آماری، بر اساس نرم افزار G power و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده(براساس لیست اسامی)، ۷۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به ۳ پرسشنامه خستگی (اسمتس و همکاران، ۱۹۹۶)، پرسشنامهتجربیات معنوی غباریبناب، غلامعلی لواسانی و محمدی (۱۳۸۴) و پرسشنامه انسجام خانواده السون (۱۹۹۹) پاسخ دادند. به منظورتحلیل داده های پژوهش از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و واریانس) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیونگام به گام) استفاده شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS-۲۲ تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که تجربیات معنوی و انسجامخانواده در جهت معکوس پیش بینی کننده پیش بینی خستگی سالمندان هستند و تجربیات معنوی سهم بیشتری در این زمینه دارد.همچنین نتایج تحلیل پیرسون نشان داد که بین تجربیات معنوی و مولفه های آن و انسجام خانواده با احساس خستگی روانی ومولفه های آن در سالمندان رابطه منفی و معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

احساس خستگی روانی ، تجربیات معنوی ، انسجام خانواده ، سالمندان