مقایسه دو روش زمینآمار در برآورد توزیع مکانی بارش سالانه زیرحوزههای کارون میانی و بهشتآباد

در اغلب مطالعات منابع طبیعی مقادیر بارش و چگونگی توزیع مکانی آنها از کاربرد بسیاری برخوردار هستند. از آنجا که شبکه ایستگاههای بارانسنجی، تمامی سطح حوزههای آبخیز را پوشش نمیدهند؛ لذا لازم است برای تعیین میزان بارش مناطقمابین ایستگاهها، از روشهای توزیع مکانی، مانند روشهای زمینآمار، استفاده نمود. کریجینگ مرسومترین روش زمینآمار محسوب میگردد. در این مطالعه دو روش کریجینگ ساده و معمولی جهت برآورد توزیع مکانی بارش سالانه زیرحوزههای کارون میانی و بهشت آباد مقایسه شد. به این منظور دادههای مجموع بارندگی سالانه ۴٩ ایستگاه بارانسنجی داخل و خارج منطقه در دوره آماری ٢٠٠٨-1979با استفاده از مدل گوسی میانیابی شدند. نتایجcross validationنشان داد که روش کریجینگ معمولی خطای کمتری در مقایسه با کریجینگ ساده دارد

کلیدواژه ها:

مجموع بارندگی سالانه ، کریجینگ ، کارون شمالی ، مدل گوسی