اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر فرسودگی تحصیلی خودتنظیمی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهربابک

پژوهش حاضر بدنبال تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر فرسودگی تحصیلی، خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بابک در سال ۱۴۰۱ بوده است. تحقیق موجود یک تحقیق نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است جامعه آماری ازبین پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر بابک در سال ۱۴۰۱ که به تعداد ۸۷۶۵ نفر می باشند. نمونه پژوهش ۳۰ نفر به روش نمونه گیری از نوع تصادفی بوده است که بصورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شده است (هرگروه ۱۵ نفر). ابزار این پژوهش پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و سالانووا و اسچفلی (۱۹۹۷)، پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی پینتریچ و دی گروت (۱۹۹۰) بوده است. نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان می دهد درمان شناختی رفتاری باعث کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان می شود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، فرسودگی تحصیلی ، خودتنظیمی تحصیلی.