بررسی اثر سیتوتوکسیسیتی نانوذرات اکسید روی پوشش دار شده با کیتوزان توسط سیانوباکتریوم Aliinostoc sp. در مقابل سلولهای سرطانی (Hep G-۲)

امروزه روش های سنتز سبز برای سنتز نانوذرات به منظور جایگزینی روش های شیمیایی مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بیوسنتز نانو ذرات اکسید روی از عصاره سیانوباکتری و بررسی فعالیت سیتوتوکسیسیتی آن در مقابل سلولهای سرطانی هپاتوسلولار انسانی انجام شد. ابتدا نانوذرات اکسید روی به سه روش مختلف (سوپرناتانت، فیکوسیانین و با کمک پلی ساکاریدهای خارج سلولی)از عصاره سیانوباکتریوم Aliinostoc sp تهیه شدند و به منظور پایداری نانو ذرات سنتز شده با کیتوزان پوشش داده شدند. سپس اثر سیتوتوکسیتی  این ذرات برروی سلول های سرطانی HepG۲  بررسی شد. آنالیز آماری داده های حاصل با نرم افزار SPSS (نسخه ۲۴) و  Excel و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی انجام گردید. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانوذرات روی، میزان زنده مانی سلول ها به طور معنی داری کاهش یافت. به طوری که در نمونه های ریزپوشانی شده، پائین ترین زنده مانی در (gμ/mL) ۲۰۰ و پس از آن در (g/mLμ) ۱۰۰ نانوذرات روی به ترتیب با مقادیر ۴۰/۳۷ و ۰۳/۴۴ درصد و همچنین در نمونه های ریزپوشانی نشده، پائین ترین زنده مانی در (g/mLμ) ۲۰۰ و پس از آن در (gμ/mL) ۱۰۰ نانوذرات روی به ترتیب با مقادیر ۸۰/۴۶ و ۸۳/۵۶ درصد ملاحظه شد. پوشش دهی  نانوذرات سنتز شده با کیتوزان اثر کشندگی را بیشتر کرد و زندمانی سلول های سرطانی به طور قابل توجهی کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

Cyanobacteria ، zinc oxide nanoparticles ، cytotoxicity ، cancer cells ، سیانوباکتری ، نانو ذرات اکسید روی ، سایتوتوکسیسیتی ، سلول سرطانی