واکاوی مضمونمبنای مفهوم شهر و همه گیری کرونا در ادبیات

گسترش سریع بیماری کووید-۱۹، یک بحران بهداشت عمومی جهانی ایجاد کرده است که در مقیاسه ای مختلف محلی و جهانی از طریق اقدامات و دستورالعمل های فاصله گذاری اجتماعی موردتوجه قرار گرفته است . این موضوع با موضوعاتی در مورد ماهیت الگوهای زندگی و کار از طریق استفاده فشرده از فناوریهای اطلاعاتی و مخابراتی همراه است که منجر به پذیرش اجتماعی و نهادی این الگوها به عنوان ”عادی جدید” می شود. هدف پژوهش ، دستیابی به چارچوبی نظری در زمینه پیامدهای اجتماعی و فضایی اقدامات سالم سازی شهری است . از نظر روششناسی ، بحث بر اساس چارچوبی فرارشته ای است که برای تحلیل مفهومی مورداستفاده قرار می گیرد و با شناسایی و گفتمان مفاهیم طراحی و برنامه ریزی عملیاتی می شود. جمع آوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای است . این مقاله با چشم اندازی به پایان می رسد که جنبه های کلیدی هم افزایی موردنیاز بین آموزش معماری و شهری، تحقیق و عمل و سلامت عمومی در دنیای مجازی و جهانی پس از همه گیری را نشان می دهد. براین اساس شهر و شهرسازی در دوره همه گیری و پس از آن، از طریق اقدامات در سه حوزه الگوهای کار، فاصله گذاری و پویایی شهری می تواند در تاب آوری شهر و شهرنشینی موثر باشد. در نهایت این مقاله بر موارد ذیل تاکید دارد: الف ) مسائل مربوط به پویایی شهری از منظر جغرافیای شهری و انسانی ، طراحی و برنامه ریزی شهری، و مهندسی حمل ونقل ترسیم می شوند. ب) پرسش هایی که به مفاهیم اجتماعی - فضایی و دی الکتیک فضای شهری/زندگی شهری مربوط می شوند از حوزه روانشناسی محیطی ناشی می شوند. و ج) بحث در مورد محیط های جدید که سبک های زندگی /کار جدید را در خود جای می دهند و از دیدگاه های قوم نگاری و مردمشناختی فراتر می رود.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، کووید-۱۹ ، واژه شناسی ، مضمون مبنا