بررسی ساختار و عملکرد فضاهای شهری در جهت بازافرینی موثر و کارامد

فضاهای شهری یکی از بارزترین عرصه های تجلی هویت، فرهنگ و تمدن جامعه شهری است و علاوه بر اینکه تجلیگاه رابطه عملکرد بین انسان و فضاست، از نظر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی نیز ارزش والایی دارد۰ فضای شهری یک نمونه از فضای جغرافیایی است. درواقع این فضا، بخشی از سطح زمین است که به همراه درون مایه مادی و اجتماعی و فرهنگی به وجود می آید؛ از این رو فضای جغرافیایی شامل طبیعت و همه منابعی است که به طور مستقیم و غیرمستقیم با نیازهای انسانی برخورد می کند و سطح جدیدی از سطح زمین را به منزله فضای شهری می سازد. بدین سان که فضای جغرافیایی، یک حوزه زیستگاهی است که از شرایط طبیعی و ساختارهای اجتماعی جامعه شکل می گیرد .بازآفرینی شهری فراتر از اهداف، آرمانها و دستاوردهای نوسازی شهری عمل میکند و بر این مسئله دلالت دارد که هر رویکردی در مواجهه با مسائل موجود در شهرها باید درمدت طولانبتر و به طور راهبردی به ساخت ذهنی اهدافی بپردازد. فضاهای شهری دستخوش تغییرات شده و به لحاظ کالبدی و عملکردی دچار فرسودگی می‎شوند. در این راستا به منظور ارتقای کیفیت فضاهای شهری رویکردهای متعددی ارایه شده، که برآیند سیر تکاملی آن‎ها بازآفرینی بوده است. بازآفرینی شهری دربرگیرنده‎ی برنامه‎ هایی با اهداف کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، زیست‎ محیطی می باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی ساختار فضاهای شهری و بازافرینی کار امد و موثر فضاهای شهری به وجود امده است.