ارزیابی و مدیریت عوامل آسیب زا در آموزش و توانبخشی کودکان با نیازهای ویژه

کودکان دارای نیازهای ویژه به دلیل آسیب‎ها، نارسایی‎ها و نقایص ویژه‎ای که دارند، بر مبنای نوع و شدت این مشکلات، درجاتی از اختلال‎های روان‎شناختی را دارند. در این پژوهش، راه‎های موثر آموزش و توان بخشی این کودکان به شیوه مطالعه کتابخانه‎ای مورد بحث قرار می گیرد. به عبارتی، می توان با ارائه شاخص‎های تحولی در حیطه‎های مختلف رشد روان شناختی و به کارگیری اقدامات مناسب آموزشی و نیز طبقه‎بندی و ارائه رویکردها و روش‎های رایج توانبخشی، گام موثری جهت توانبخشی کودکان برداشت. مداخله‎های روان‎شناختی، هر گونه اقداماتی است که روان‎شناسان و مشاوران به منظور پیشگیری، درمان و کاهش مشکلات روان‎شناختی افراد به کار می‎برند. هدف این مداخله‎ها کمک به افراد برای درک بهتر خود و جهان پیرامون، افزایش قابلیت و توانمندی، سازگاری و ارتقای سلامت روانی آن‎ها است. بنابراین آموزش‎های روان شناختی مانند آموزش مهارت‎های زندگی و آموزش ابراز وجود، درمان‎های روان‎شناختی مانند رفتاردرمانی و انواع فنون روان‎درمانی و نیز توان‎بخشی مانند ترمیم مشکلات ادراکی و شناختی از جمله مداخله‎های روان‎شناختی تلقی می‎شود. اهمیت و ضرورت آموزش این شیوه‎ها و مهارت‎ها، زمانی مشخص می‎شود که بدانیم آموزش آنها موجب ارتقای توانایی‎های روانی و اجتماعیشان می‎گردد. این توانایی‎ها فرد را برای برخورد موثر با کشمکش‎ها و موقعیت‎های زندگی یاری می‎بخشد و به او کمک می‎کند تا با سایر انسان‎ها، جامعه، فرهنگ و محیط خود مثبت و سازگارانه تعامل کند و سلامت روانی خود را تامین نماید. لذا آموزش و تمرین این مهارت‎ها موجب تقویت یا تغییر نگرانی‎ها، ارزش‎ها و رفتار انسان می‎گردد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، توان‎بخشی ، کودکان با نیازهای ویژه ، معلم