تاثیر بازی درمانی در بهبود مهارت های اجتماعی کودکان کم توان ذهنی

عدالت آموزشی، یکی از اهداف عالی نظام آموزش و پرورش است که جهت تحقق آن باید تسهیلات آموزشی برای تمام دانش آموزان ارایه گردد. یک گروه از دانش آموزان، کودکان کم توان ذهنی می باشند که مشکلات زیادی در زمینه آموزش، یادگیری و روابط اجتماعی دارند و نیاز است تا برنامه ریزی هایی برای رفع مشکلات آن ها صورت گیرد. یکی از راه های افزایش میزان یادگیری و رشد رفتار به هنجار در این کودکان، بازی درمانی می باشد. پژوهش حاضر به روش مروری کتابخانه ای انجام شد و هدف از آن بررسی تاثیر بازی درمانی بر بهبود مهارت های اجتماعی کودکان کم توان ذهنی بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که والدین می توانند فرصت بازی با همسالان را برای کودک فراهم کنند یا با کودکان خود بازی کرده و به رشد مهارت های لازم برای بازی با همسالان، به فرزندشان کمک کنند. همچنین صحبت کردن با کودکان درباره ی روابط آن ها با همسالان باعث ارتقای مهارت های اجتماعی آنان می شود. رویکرد کلاس پذیرا راهی جهت تدریس با تاکید بر رشد اجتماعی، عاطفی و تحصیلی در مدرسه می باشد و شامل راهبردهای عملی جهت توانمندسازی کودکان در حوزه های عاطفی و اجتماعی است. برای این منظور، فراهم سازی محیط آموزشی صمیمی و همراه با عاطفه توصیه میشود .

کلیدواژه ها:

مهارت اجتماعی ، کم توان ذهنی ، بازی ، بازی درمانی