اثربخشی شیوه های تدریس چندرسانه ای بر حل اختلالات دیکته دانش آموزان کم شنوای دوره ابتدایی

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر استفاده از شیوه های تدریس چندرسانه ای بر حل اختلالات دیکته دانش آموزان کم شنوای پایه سوم ابتدایی در شهر تهران می باشد. این پژوهش، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نابرابر است که از دو گروه آزمایش و کنترل تشکیل شده است. روش نمونه گیری به شیوه نمونه در دسترس تعداد ۳۰ نفر( دو گروه مساوی ۱۵ نفره کنترل و آزمایش) می باشد. استفاده از رایانه، پخش فیلم آموزشی بازیرنویس، داستان سرایی با راهنما در ۱۲ جلسه، هفته ای دو بار به مدت ۴۰ دقیقه اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از آزمون پژوهشگرساخته مشکلات املایی استفاده گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که شیوه های تدریس چندرسانه ای در بهبود اختلالات املایی مرتبط با حافظه دیداری، شنیداری و دقت و توجه کاملا موثر است و سطح معناداری آن (۰۰۱/۰) است. براساس نتایج، در دیکته به دانش آموزان کم شنوا می توان از باقیمانده حس شنوایی، جهت غنی سازی خزانه لغات و ایجاد تنوع در شیوه های یاددهی، به-خصوص انواع تدریس رسانه ای بهره جست.

کلیدواژه ها:

دانش آموزکم شنوا ، تدریس چندرسانه ای ، اختلالات دیکته ، دوره ابتدایی