بررسی اثربخشی استفاده از نرم افزارهای کمک آموزشی در ایجاد یادگیری پایدار درس ریاضی دانش آموزان کم توان ذهنی

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی استفاده از نرم افزارهای کمک آموزشی در ایجاد یادگیری پایدار درس ریاضی دانش آموزان کم توان ذهنی پایه یازدهم متوسطه حرفه ای شهر شیراز در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. برای انجام این پژوهش از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان پسر سال یازدهم متوسطه حرفه ای ناحیه ۱ شیراز به تعداد ۸۰ نفر بود. با توجه به نمونه های آماری در دسترس و جایگزینی آنها در دو گروه آزمایش و گواه، نمونه گیری تصادفی به تعداد ۵۰ نفر صورت پذیرفت. به منظور بررسی اثربخشی مقایسه-ای روش تدریس مبتنی بر نرم افزار کمک آموزشی و تدریس روتین در یادگیری پایدار دانش آموزان کم-توان ذهنی، آزمون مجدد در دو مرحله به عمل آمد. مرحله ی اول یک ماه پس از اجرای اولیه و مرحله ی دوم سه ماه پس از آن انجام گرفت. در ابتدا با استفاده از آزمون محقق ساخته یک پیش آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. سپس در گروه آزمایش مفهوم هندسی در درس ریاضی با کمک نرم افزارآموزشی تدریس شد و روند تدریس در گروه کنترل بصورت روتین انجام گرفت. برای تحلیل داده های بدست از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های این مطالعه نشان داد که میزان یادگیری پایدار درس ریاضی در روش تدریس مبتنی بر نرم افزارهای آموزشی بیشتر از روش تدریس روتین است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، نرم افزارهای آموزشی ، یادگیری پایدار ، ریاضی