سکوت سازمانی بر اساس مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان

وقتی نیروی انسانی به عنوان مهم ترین سرمایه سازمانی سکوت کند مدیریت خطر بزرگی را باید احساس کند. هرچقدر جو سکوت در سازمان ها مهیا باشد، یا به عبارتی دیگر نگرش سرپرستان تقویت کننده رفتارهای منجر به سکوت کارکنان باشد و فرصت های ارتباطی در سازمان برای کارکنان کم باشد و نیز نگرش مدیریت عالی در جهت تشویق رفتارهای سکوت آمیز باشد، این موضوع باعث خواهد شد که کارکنان در سازمان در قبال مسائل بیشتر سکوت کرده و به دنبال آن نگرش های شغلی کارکنان مانند رضایت شغلی و تعهد سازمانی پایین خواهد بود. مسئولیت پذیری اجتماعی عبارت است از مجموعه ای از ارزشها، باورها و دانشهای مشترک انسانی و محیطی در میان کارکنان در انجام فعالیت های معطوف به تولید و یا ایجاد ارزش افزوده و به معنا دیگر این که در وجود کارکنان چه ارزشها و نگرشهایی درونی شده و موردپذیرش سازمانی قرارگرفته است. مسئولیت پذیری اجتماعی، این اجزا را به هم وصل میکند و فعالیتها را حول چارچوب خاصی که حمایت کننده تجارت، تقویتکننده گفتگو با ذینفعان اصلی باشد، سامان میدهد.

کلیدواژه ها:

سکوت سازمانی ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، معلمان مدارس