محدودیت های توسعه بازارکار روستایی در ایران

سرمایه انسانی دردهه های اخیر به عنوان یکی ازابزارهای مهم درتوسعه کشورها به حساب آمده است نیروی کار نه تنها به عنوان عامل رشد اقتصادی بلکه عامل اساسی درتوسعه و ایجادثروت ملی محسوب میگردد ازاین نظر کار به عنوان یکی ازبازارهای چهارگانه اقتصادی نقش مهمی درتوسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی کشور به عهدهدارد بنابراین ایجاد مقررات تنظیمی و سیاست های مناسب درتنظیم روابط کاروتعادل بین عرضه و تقاضای نیروکار می توانددرایجاد شغل و کاهش بیکاری و متعاقبا افزایش رشد اقتصادی و کاهش تورم نقش بسزای داشته باشد پیامدها و اثار مثبت اقتصادی و اجتماعی تعادل دربازار به نحوی است که همواره موردتوجه سیاستمداران و اقتصاددانان قرار داشته است ازویژگیهای مهم اقتصادی درنواحی روستایی ایران پایین بودن بهره وری عوامل تولید است بهره وری عوامل تولید نیروی انسانی زمین آب و سرمایه و ... درمناطق روستایی کشور پایین است دراین مقاله تلاش شده است تا محدودیت های مختلف بازار کارروستایی که ازطرف عرضه و تقاضا کارروستایی ناشی میشود مشخص شود.

کلیدواژه ها:

محدودیت های عرضه و تقاضا ، محدودیت های توسعه ، بازارکارروستایی ، ایران