بررسی جایگاه تامین اجتماعی در ارتقا رفاهی و معنوی منابع انسانی جامعع

برنامه های تامین اجتماعی از راه های گوناگون، مانند تاثیر بر انگیزه پس انداز، کار و بهره وری نیروی کار، بر رشد اقتصادی تاثیر می گذارد. گسترش پوشش های بیمه ای و حمایتی و نظام تامین اجتماعی سبب افزایش امید به زندگی ، بهبود وضعیت و کیفیت زندگی افراد، افزایش سطح فرهنگی و بهداشتی ، کاهش فقر و متعادل نمودن توزیع درآمد، کاهش ریسک و نااطمینانی نیروی کار در سالهای آتی (بازنشستگی ) و تاثیر کلی آن در عرصه های مختلف زندگی (اقتصادی اجتماعی ) می شود. همچنین سیاست های تامین اجتماعی, به عنوان محور کلیدی سیاست های اجتماعی, همواره اهمیت ویژه ای نزد دولت ها داشته است .طراحی نظام اثربخش تامین اجتماعی متناسب با بستر اقتصادی کشور و مبتنی بر اصول حکمرانی خوب تامین اجتماعی, اثربخشی این نظام را در افق چشم انداز توسعه ملی تضمین می کند. از سویی، سرمایه اجتماعی می تواند حس همکاری و اطمینان را در میان افراد یک جامعه پدید آورند. این سرمایه، مفاهیمی همچون اعتماد، همکاری و همیاری میان اعضای یک گروه با سازمان و جامعه است که نظام هدفمندی را شکل می دهند و آنها را در جهت رسیدن به هدف یاری می رساند. سازمان ها برای بقا و درنهایت پیشی گرفتن از رقبا باید از یک منبع عظیم که در خود دارند غافل نشوند وآن هم سرمایه ی اجتماعی ای است که در اختیار دارند، مدیران سازمان ها با شناخت ویژگی های این سرمایه موجبات موفقیت سازمانی را به وجود می آورند. نتایج در کل نشان می دهد که تامین اجتماعی می تواند در کنار سایر عوامل در جامعه به بهبود شاخص توسعه انسانی کمک نماید. بنابراین برای بهبود شاخص توسعه انسانی لازم است تا توجه بیشتری به پوشش های همگانی بیمه ای و حمایتی شود.

کلیدواژه ها:

بهبود منابع انسانی ، تامین اجتماعی ، سرمایه انسانی ، پوشش بیمه