کاربرد ناشناخته ای از حرف اضافه اختصاصی »از« در متون فارسی

حرف اضافه گاه متمم اختیاری (قیدی ) و گاه متمم اجباری (فعلی ) می گیرد که در حالت اجباری ، حرف اضافه اختصاصی است و متمم بعد از آن، قابل حذف از جمله نیست . یکی از این حروف اضافه اختصاصی ، »از« است که با برخی از فعل ها، که فهرستی از آنها در کتابهای مختلف دستور ذکر شده، به کار می رود؛ همچنین با توجه به اینکه هر فعلی با حروف اضافه اختصاصی ، معنای متفاوتی می گیرد، معانی آنها در فرهنگ های لغات و شرح متون ذکر می شود؛ با وجود این ، با مطالعه متون مختلف فارسی ، گاه کاربرد ناشناخته و نادری از مقوله های زبانی یافت می شود که تاکنون درباره آنها اطلاعاتی ثبت نشده است . یکی از این موارد، کاربرد حرف اضافه »از« با عبارت فعلی »در گمان انداختن « است که تاکنون ناشناخته باقی مانده است . نویسندگان در این مقاله برآنند تا با بررسی و استخراج شواهد از متون مختلف فارسی ، این کاربرد ناشناخته را معرفی کنند. روش کار، مطالعه کتابخانه ای و جستجو در نرمافزارهای پیکره بنیاد است . نتیجه این پژوهش حاکی است که افزون بر ناشناخته بودن »از« در این کاربرد، عبارت فعلی مذکور نیز با حالت های مختلفی در متون فارسی به کار رفته است که همه این حالت ها برای نخستین بار در این پژوهش معرفی می شوند.

کلیدواژه ها:

در گمان افتادن ، متمم اجباری ، متمم اختیاری ، حرف اضافه ، از.