بررسی هنجارگریزی آوایی ، زمانی و دستوری در اشعار حمیدی شیرازی

یکی از مولفه های زبان، عدول از قواعد و قوانینی است که درباره آن وجود دارد. این امر گاهی عامدانه و گاه به صورت ناخواسته روی می دهد که از نظر زبانشناسان، هنجارگریزی محسوب می شود. اما باید توجه داشت که هنجارگریزی ، گاهی در سطح واج صورت می گیرد و گاه به صورت واژه، دستور و نحو مشهود می گردد. فرمالیست ها با توجه به تغییراتی که در ساختمان واژه روی می دهد، آنها را به دسته های مختلفی تقسیم می کنند. در شعر حمیدی شیرازی که از شاعران معاصر است ، عدول از زبان معیار در چند سطح به خوبی مشهود است که این امر به خاطر تاثیرپذیری شاعر از سبک کلاسیک روی داده است . وی در بخش هنجارگریزی آوایی ، حرف یا حروفی از واژه را تغییر داده که بسامد آن نیز بسیار قابل توجه است ، حمیدی شیرازی همچنین از واژگان در جایگاه باستانگرایی به دو صورت بهره برده که نمودهای آن در اشعارش بارز است ، استفاده وی از سطح دستوری واژگان و عدول از هنجار معیار زبانی نیز، سبب شده تا در سرودههای او، هنجارگریزی دستوری را مشاهده نماییم که تمامی این عوامل نه تنها آسیبی به بافت و کلام شاعر نمی زند بلکه نوعی تغییر نگرش را می توان از آنها برداشت نمود. این تحقیق با روش تحلیل و توصیف اشعار حمیدی شیرازی به جهت شناسایی انواع هنجارگریزی در سرودههای او به انجام رسیده که در پایان، وجود انواع آن را در اشعارش به اثبات رسانیده ایم .

کلیدواژه ها:

حمیدی شیرازی ، هنجارگریزی ، زبانشناسی ، شعر معاصر.