تحلیل سفرنامه سانسون براساس رویکرد نشانه شناسی اجتماعی تئو ونلیوون

نشانه شناسی اجتماعی استخراجکننده مفاهیم مرتبط با ارتباطات اجتماعی است ، خواه در سطح شخصیت ها و خواه در سطح کلان آن؛ یعنی فرهنگ و اجتماع و بر اساس آن نگرشها نسبت به اجتماع و مسائل مورد تنش میان کاربران تحلیل می شود. این جستار به تحلیل سفرنامه سانسون اختصاص دارد. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است . باهدف پاسخ گویی به اینکه کنشگران حاضر در این متن براساس کدام الگوها از نشانه شناسی اجتماعی به برقراری ارتباط می پردازند و پیروی هرکدام از الگویی خاص چه نکته ای منتقل می کند. در پاسخ به این پرسش ها که شاه سلیمان بر اساس کدامیک از الگوهای نشانه شناسی اجتماعی با طیف های مختلف ارتباط برقرار می کند؟ سانسون به عنوان یکدیگری که در جامعه ایران حضور دارد طبق کدام الگوی ارتباطی خود را نشان می دهد؟ ملت ایران و مقامات براساس کدام الگو عمل می کنند؟ سانسون بر اساس رویکردهای الگوی قواعد عمل می کند، هر چه با هنجارهای او همگرا است را می پذیرد و واگرا را رد می کند. شاه سلیمان بر اساس رویکردهای الگوی قواعد ارتباط برقرار می کند که شاه دارای بحران هویتی بوده و دارای یک اقتدار پوشالی و مستبدانه است ، شاه سلیمان تنها با مقامات خارجی بر اساس همپوشی رفتار می کند. مردم به عنوان کاربران اصلی اجتماع شاه را سرمشق می دانند و باهم براساس اقتدار غیرشخصی رفتار می کنند. نفوذ مقامات بر شاه نشانه اقتدار شخصی است و شاه هم اقتدار شخصی دارد.

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی اجتماعی ، قواعد ، قاببندی ، گفتمان ، دیالوگ ، سبک ، سفرنامه سانسون.