بررسی اجمالی بر مدارس اسلامی در قرن های ۹ تا ۱۵

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 164

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SIHC-8-4_002

تاریخ نمایه سازی: 22 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

در مورد تجارب مدارس اسلامی در قرن های ۹ تا ۱۵ هجری قمری، مدارس اسلامی به عنوان مراکز آموزشی و فرهنگی در جوامع اسلامی نقش بسیار مهمی داشتند. این مدارس به عنوان مراکزی برای آموزش علوم دینی، علوم فلسفی و علوم عملی مانند حسابداری، پزشکی و فنون و صنایع مختلف شناخته می شدند. در اوایل قرن ۹ هجری قمری، مدارس اسلامی به شکل نهادهای آموزشی و تحقیقاتی رسمی شکل گرفتند. این مدارس تحت حمایت و پشتیبانی امپراتوری ها و حکومت های اسلامی قرار گرفتند و دانش پژوهان و دانشجویان از تمامی نقاط جهان اسلامی به این مدارس مهاجرت می کردند. در طول قرن های ۹ تا ۱۵ هجری قمری، مدارس اسلامی به مراکزی برای ترجمه، تحقیق و تدریس علوم مختلف مانند علوم قرآنی، حدیث، فقه، کلام، فلسفه، علوم طبیعی و ریاضیات تبدیل شدند. این مدارس توانستند ارزشمندترین آثار فرهنگی و علمی را در اوج اوج خود به دست آورند و به نوعی به صاحبان آن اموال فکری این دوران محسوب شوند. مدارس اسلامی در قرن های ۹ تا ۱۵ هجری قمری نقش بسیار مهمی در حفظ و گسترش دانش و فرهنگ اسلامی داشتند و به عنوان مراکزی برای تبادل دانش و فرهنگ در جهان اسلامی شناخته می شدند. مقاله حاضر با یک نگاه تحلیلی قصد دارد تجاربی که مدارس اسلامی در این بازه زمانی کسب کرده را مورد ارزیابی قرار دهد.

نویسندگان

فرشاد راوند

دانشجوی دوره کارشناسی آموزش ریاضی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مدرس سنندج، کردستان، ایران

منیب نوری

دانشجوی دوره کارشناسی آموزش ریاضی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید مدرس سنندج، کردستان، ایران