اثربخشی روش تدریس مشارکتی بر باورهای انگیزشی دانش آموزان شهرستان کوهرنگ

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش تدریس مشارکتی بر باورهای انگیزشی دانش آموزان ابتدایی شهرستان کوهرنگ انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهرستان کوهرنگ در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. که از بین آنان تعداد ۴۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودگردانی پینتریچ و دیگروت (۱۹۹۰) بود که طی دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که روش مداخله بر متغیر باورهای انگیزشی موثر بود.

کلیدواژه ها:

روش تدریس مشارکتی ، باورهای انگیزشی