بررسی کمی ضایعات فرآوری چای در کارخانه های چایسازی شهرستان تنکابن

دفع ضایعات کشاورزی، از یک طرف بار اقتصادی بر دوش تولیدکنندگان بوده و از طرف دیگر در صورت دفع نادرست می توانند خطرات زیست محیطی جدی به دنبال داشته باشند .چای بعنوان یکی از محصولات اصلی بخش کشاورزی، دارای حجم بالای ضایعات بخصوص در مرحله ی فرآوری، می باشد. بررسی علل ضایعاتکارخانه ها و تلاش جهت کاهش آنها، می تواند بعنوان مسائلی مهم مورد توجه قرار گیرند. هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی کمی ضایعاتچای در مراحل فرآوری در کارخانه های چایسازی شهرستان تنکابن بود، که این کار به روش پرسشنامه انجام گرفت . چای در ایران به روش ارتودکس فرآوری می شود که شامل 5 مرحله به نام های، پلاس، مالش، تخمیر، خشک، بسته بندی و درجه بندی می باشد. ضایعات حاصل از فرآوری به چهار بخش پو، دمار، ساقه و رگبرگ تقسیم بندی شدند.بررسی پرسشنامه ای نشان داد که عدم تناسب برداشت چای و ظرفیت کارخانه ها، همچنین فاصله ی زیاد باغ ها تا کارخانه و حمل و نقل نادرست، سبب تاخیر در فرآوری برگ سبز و پلاسیده شدن برگها و در نهایت افزایش ضایعات فرآوری می گردد. طول عمر بالای دستگاه ها و استهلاک و تنظیم نبودن ماشین آلات به خصوص در مرحله ی مالش و خطای انسانی از عواملی هستند که بر افزایش تولید ضایعات کارخانه تاثیر گذارمی باشند . ضایعات تولیدی در مراحل خشک کردن و درجه بندی همچنین در چین پاییزه بیشترین مقدار را داراست و پو قسمت اعظم ضایعات را تشکیلمی دهد.

کلیدواژه ها:

ضایعات چای ، پو ، دمار ، ارتودکس