اولویت بندی عوامل موثر در جذب و نگهداری دریانوردان در شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران

صنعت کشتیرانی از چند دهه گذشته با کمبود شدید دریانوردان واجد شرایط به ویژه افسران مواجه بوده است. تقاضای روزافزون برای تجارت و سودآوری، که با گسترش ناوگان جهانی و نیاز سیری ناپذیر به سرعت در تجارت تکمیل می شود، بار کاری و استرس را برای دریانوردان افزایش داده و منجر به افزایش نارضایتی شغلی شده است. تحقیق حاضر از نوع اکتشافی بوده و از روش کیفی-کمی استفاده شده است. با استفاده از ادبیات و پیشینه تحقیق، ۱۴ عامل شناسایی شدند. نظرات ۲۰ نفر از کاپیتان های شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران از طریق تکنیک سلسله مراتبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد "دوره قرارداد و شیوه های مدیریت خدمه" به طور قابل توجهی مهمتر از سایر عوامل مانند "شرایط کاری"، "حقوق"، "شرایط زندگی"، "روابط شرکت" و "رفاه و مزایا" بر جذب و نگهداری دریانوردان اثرگذارتر است.

کلیدواژه ها:

جذب ، نگهداری ، دریانوردان ، تکنیک سلسله مراتبی