رابطه کنترل درونی با عملکرد شغلی معلمان مدارس هوشمند

مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه میان کنترل درونی و عملکرد شغلی معلمان مدارس هوشمند انجام پذیرفت. روش مطالعه توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه معلمان مدارس هوشمند منطقه پنج شهر تهران در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که از این جامعه با روش نمونهگیری تصادفی ساده، نمونهای به حجم ۳۴۱ نفر انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه منبع کنترل (Rutter, ۱۹۶۶) و پرسشنامه عملکرد شغلی (Byrne et al., ۲۰۰۵) بود. به منظور تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسن استفاده شد. نتایج نشان دادند بین کنترل درونی با عملکرد شغلی معلمان مدارس هوشمند رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. با توجه به یافتهها افزایش کنترل درونی معلمان میتواند عملکرد بهتر شغلی را به همراه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کنترل درونی ، عملکرد شغلی ، مدارس هوشمند ، معلمان